Czy pamiętasz tą małą dziewczynkę skuloną i przerażoną
Tą, zawsze osamotnioną?
Czy pamiętasz tą dziewczynkę, która krzyczała i płakała
Tą, która szczęścia nie znała?
Zawsze siedziała i błagała o pomoc, ale bez słowa
Zawsze była na porażkę gotowa
I upadała, nie potrafiąc na to szczerze narzekać
Bo przecież nie miała na co czekać.
Ona istniała i żyła na równi ze mną obecnie
Podtykaliście jej nogi niecnie
I próbowaliście ją pokonać każdego dnia
Ale ona tak łatwo się nie da.
Bo teraz ścisnęła się ze mną i istniejemy razem
I ona wie o czym marzę
I jest dużo silniejsza niż była wtedy
I razem przeszkody pokonujemy.
Teraz walczy ze mną, a nie przeciwko
Trzyma za rękę, a nie jest naprzeciwko
Nie ma siły już płakać i się poddawać
Nie będzie tak łatwo wygranej oddawać.
Ta mała dziewczynka to zawsze byłam ja
Ale inna, nie taką kto z was zna
Nie taka, która nie umie wstawać
Taka, która nie będzie się poddawać.
Bo wygrałam i teraz z odwagą stoję przed Tobą
Zostawiłam Cię daleko za sobą
I już nigdy nie upadnę bezsilnie
I już nigdy nie zamilknę.
#43 "Odwaga" z https://differentshadeofwhite.blogspot.com/
0 komentarze:
Prześlij komentarz