Nie jestem dobrą aktorką na scenie
Nie umiem udawać, że jest jak w niebie
Nie umiem się już nie poddawać
Mój cel zaczyna się oddalać.
Potykam się powoli stawiając kroki
Nie obchodzą mnie już te widoki
Nie chcę już bezsensownie wzdychać
Najchętniej byłoby mi zdychać.
Tęsknię już za bólem okropnym
Chociaż to może być słowem pochopnym
Ale wolałabym chyba to niż tą pustkę okropną
Wolę to niż czuć się samotną.
Chciałabym znowu zagryzać wargę do krwi
Chciałabym być tą osobą, która ze wszystkiego drwi
I nie łamać już nad tym wszystkim dłoni
Niech to już po prostu boli.
Niech pojawi się czerwona plama
Bo nie poradzę sobie sama
Bo już nie chcę brać kolejnego oddechu
Nie chce wymuszać kolejnego uśmiechu.
0 komentarze:
Prześlij komentarz