"Choroba"

Jestem zmęczona tym co pochłania moją duszę
Chorobą i tym co w sobie wypracować muszę

Nie mam już siły by ozdrowieć cudownie 

I chyba odpocząć muszę samotnie.

Muszę dać sobie dość energii by wstać jutro rano

By żyć - i pracować dalej tak samo

By w końcu nie musieć się bać złamania 

I dać sobie szansę zmartwychwstania.

Jestem zmęczona tą chorobą w żyłach

I już chyba nie jestem o siłach

I chyba już mam ochotę się poddać każdego dnia

Bo już nie widuję Cię w moich snach.

Może ktoś inny mnie uleczy magicznie

I sprawi, że znowu będzie w życiu ślicznie,

ale nawet jeśli coś takiego się stanie

To i tak Cię nie zapomnę, kochanie.

Bo byłeś tym wirusem co we mnie buzował

tym, co życie mi zmarnował

tym co sprawił, że już nie radzę sobie z niczym

I że nic już się we mnie nie liczy.

Byłeś chorobą, na szczęście (nie)śmiertelną

wskazówką do życia naczelną

i jak pewnego dnia wstanę szczęśliwa

to znaczy, że wyzdrowiałam - i jestem już żywa.