"Kolory"

Był czerwienią – skrajną, wybuchową, zagrażającą

Taką wytchnienia nie dającą

Był kolorem agresji i chaosu

W moją duszę poleciało zbyt wiele ciosów

Gdy przeminął była szarość przytłaczająca

Cicha, za cicha, bez blasku słońca

Myślałam że już nigdy z niej nie wstanę

Że zostanę

Ale teraz widzę dużo zieleni

Nadziei na to, że cos się zmieni

I tej zieleni chcę się trzymać kurczowo

Za dużo kolorów – to też niezdrowo

Chcę by ta nadzieja była już zawsze

Chociaż smutne brzmienia są pewnie ciekawsze

Ale nie pozwolę sobie już na kolejne upadki

Nie nakleję sobie przegranej łatki

Dostałam ciosa by wstać i ruszyć do przodu

By wytrzymać – mimo tamtego zawodu

I być w pełni szczęśliwa

Pora by wreszcie czuć się żywa.

#9 "Kolory" z https://differentshadeofwhite.blogspot.com/