"Nie jestem sama"

Czuję się jak żołnierz 

Wystawiony na pole bitwy

Mierzący się z przeciwnikiem

I upadający.

Ale przecież nie jestem sama

Są inni, którzy też walczą,

Biją się i podnoszą

Moje ciało po upadku.

Czuję się jak zderzona

Z przeciwnościami losu

Z zaciśniętymi oczami

Błagająca o śmierć.

Ale przecież nie jestem sama

Są Ci, którym zależy

I którzy podtrzymują mnie

Gdy znowu płaczę.

Czuję się samotnie

Zwinięta w kłębek

W pokoju, płacząca

W poduszkę.

Ale przecież nie jestem sama,

Może powinnam zadzwonić

Poprosić by ktoś był,

By ktoś otarł łzy

Ale w tych wszystkich 

Przeciwnościach

Uderza mnie jak sama jestem

I jak się boję.

Bo mimo, że nie jestem sama

Boję się prosić o pomoc

Boję sie prosić o wsparcie

Boję się prosić byś był.

I wiem, że tego nie rozumiesz

Że czujesz, że powinnam 

Powiedzieć, poprosić, wspomnieć,

Ale ja nie umiem.

Zbyt wiele osób mnie
Odpychało brutalnie

Gdy potrzebowałam ich

Najbardziej.

I wolę nigdy nie prosić 

Cie o pomoc

I być w tym sama

Niż patrzeć na odchodzące plecy.

Boję się, że Cię stracę

Gdy uchylę rąbka tajemnicy
I zmyję sztuczny uśmiech

Z twarzy.

Chociaż o tym wiesz.

Chociaż wszystko o tym wiesz.

Nie mogę prosic

Byś został ze mną na zawsze.