Ostatnie spotkanie

Włosy spadają na podłogę

Nie zasłużyły już na żadną zapomogę

Poleciały razem z nimi wszystkie wspomnienia

Bo po co mi one – skoro nas nie ma?

Zniknęło dużo z mojego życia

Nie ma we mnie już tej swobody bycia

Czuję, że wszystko się już raz rozpadło

I chyba coś we mnie już zapadło.

Czy gdybym wiedziała że to ostatnie spotkanie

Czy inaczej uczciłabym nasze pożegnanie?

Może wyznałabym Ci miłość mocniej

A może skończyłabym to mroczniej?

Zamknęłabym się z nadzieją na życie

Wyłączyłabym serca bicie

Była oschła i niemiła

Całkowicie nieżyczliwa?

A może bym Cię pocałowała po raz ostatni

Tak na zniszczenie niepodatni?

I może bym nie chciała Cię puścić samego

Zamykając świat w zwykłym „kolego”?

Tęskniłabym za Tobą w każdej chwili

Gdybyśmy jeszcze w tym wszystkim żyli

Ale już nie ma niczego między nami

I zostaliśmy sami