"Ławka zakochanych"

Gdy pamiętasz jeszcze

Tak między nami

Ławkę w tamtym mieście

Obsypaną marzeniami?

Czasem na niej siedzieliśmy

I to tam kradłeś pocałunki

Może była wszystkim co mieliśmy?
Może za późno na porachunki?

Czy ona dalej tam stoi?
I przyjmuje nowe pary

A może komuś towarzyszy w niedoli?

Może czyjeś przepędza koszmary?

A może dawno ją zniszczyli

I nie istnieje - jak miłość nasza

Jej kosztem się zabawili

A uczucie - wygasa.

Może poznała historii za dużo

Jak ona to znosiła

Może dla wielu była muzą

Póki jeszcze żyła...

A może zniknęła bez słowa

Lub jęku rozpaczy 

Ale spokojna Twoja głowa

Ona dalej wiele znaczy...